Doznałeś udaru
Co widzisz:
Żyję.
Ale to nie moje życie?! – myślisz.
Jest jakby obco…
To jakaś rewolucja w nie najlepszym tego słowa znaczeniu.
Może nawet kompletny przewrót.
Ogrom ograniczeń w zwykłym, codziennym funkcjonowaniu
od rzeczy najdrobniejszych, najprostszych po bardziej skomplikowane.
Pampers, kaczka, basen, uzależnienie od innych.
Jesteś karmiony, myty, niesamodzielny.
Masz ograniczenia ruchowe, poznawcze, może trudności z mową.
Ciało Cię nie słucha, głowa słabo pracuje, jesteś senny, szybko się męczysz.
Co słyszysz:
Jesteś po udarze mózgu
Twój mózg został uszkodzony.
Bądź silny, walcz, nie poddawaj się
Masz dla kogo żyć!
Wszystko będzie dobrze.
To długi proces i u każdego przebiega inaczej.
O co pytasz:
Co to jest ten udar?
Kiedy to minie?
Ile potrwa rehabilitacja?
Kiedy możesz wrócić do domu, pracy…
Myślisz:
Kiedy ten zły sen się skończy?
Kiedy się obudzę i znowu będę sobą?
Czy w ogóle jeszcze będzie jak kiedyś?
Czy będę taki sam?
Czy będę teraz normalnie żył?
To mój koniec. Koniec wszystkiego.
Ten pampers pampers, który tak upokarza… i ta okrutna zależność….
Co z moją rodziną?
Co z pracą?
Co z kredytem? Opłatami?
Czy podołam?
Czy moja rodzina podoła?
Czy mnie w ogóle zechcą takiego? Czy zaakceptują?
Czy ja zaakceptuje…?
Czy zostanę z tym sam?
Co za Tobą:
Dotychczasowe życie, lepsze czy gorsze, ale po udarze tamten etap już za tobą
Może życie w ciągłym biegu…
Może ciągle w pracy…
Może bez wolnej chwili na odpoczynek…
Może zbyt mało snu…
Złe odżywianie…
Stres…
Niedbałość o zdrowie.
Co przed Tobą:
Ciężka, intensywna rehabilitacja.
Nauka jedzenia, i samoobsługi.
Nauka korzystania z toalety i codziennych czynności higienicznych.
Nauka chodzenia.
Nauka mowy.
Praca z psychologiem.
Powrót do domu w zmienionych warunkach i z ograniczeniami.
Podjęcie swojej roli w rodzinie, pracy, społeczeństwie.
Zmierzenie się ze sobą samym, opłakanie strat, zaakceptowanie nowej wersji siebie, innego życia i
znalezienie sobie w nim na nowo miejsca.
Czego potrzebujesz:
Dużo siły.
Mieć się do kogo wypłakać.
Pozwolić sobie na wypłakanie żalu przed samym sobą.
Wsparcia.
Pozytywnego nastawienia.
Szeroko rozumianej rehabilitacji.
Pomocy specjalistycznej.
Funduszy na powrót do sprawności.
Przeorganizowania życia.
Zmiany wielu systemów.
Udar mózgu to poważne schorzenie, które wymaga kompleksowej opieki
Poniżej znajdziesz praktyczne wskazówki, które pomogą Ci w codziennym funkcjonowaniu
Dlatego!
Proces rehabilitacji wymaga holistycznego, indywidualnego podejścia, niejako „uszycia na miarę” danego człowieka. W związku z tym współpraca z lekarzem, rehabilitantem i innymi specjalistami jest kluczowa dla uzyskania skutecznej, szeroko rozumianej sprawności i poprawy jakości życia.
Dlatego
Nie poddawaj się! Poznaj swoje deficyty będące skutkiem udaru mózgu i odważnie pozwól specjalistom zaplanować Twój powrót do sprawności. Bądź cierpliwy i zachowuj spokój, pomimo codziennych trudności. Dawaj sobie czas i zrozumienie, ale pozwól też sobie przeżyć swój smutek. Opłacz utratę sprawności i pojawienie się ograniczeń, bo to pozwoli ci zaakceptować te nowe, zmienione warunki życia i funkcjonowania oraz przejść na dalszy etap – ten, który pozwoli jakby „narodzić się na nowo”. Miej pozytywne nastawienie, bo dzięki niemu wypracujesz więcej i osiągniesz cel. Bądź jak motyl, który najpierw musi przejść etap bycia larwą w niezbyt atrakcyjnym kokonie. Dopiero potem rozkłada piękne, kolorowe skrzydła i budzi zachwyt.